Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

Προβολή της Δευτέρας από την Κινηματογραφική Λέσχη Κατερίνης

Προβολή της Δευτέρας από την Κινηματογραφική Λέσχη Κατερίνης
H Κινηματογραφική Λέσχη Κατερίνης συνεχίζει τις προβολές της την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου με την ταινία ‘Πλατεία Αμερικής’, που είναι η επίσημη πρόταση της Ελλάδας για τις υποψηφιότητες των Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας 2018 . Οι προβολές γίνονται στις 19.00 και 21.30, στην αίθουσα 2 του κινηματογράφου Ευκαρπίδη.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σακαρίδης

Παίζουν: Γιάννης Στάνκογλου, Μάκης Παπαδημητρίου, Θέμιδα Μπαζάκα, Βασίλης Κουκαλάνι

Ο Μπίλι και ο Νάκος είναι φίλοι από παιδιά, όμως έχουν εξελιχθεί σε δύο διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες. Ο Νάκος, ζει ακόμα με τους γονείς του, μισεί τους ξένους που έχουν κατακλύσει το μόνο πράγμα που του δίνει ταυτότητα, τη γειτονιά του (Πλατεία Αμερικής). Εκεί ζει ο Μπίλι, ένας rock n’ roll σαραντάρης με το δικό του μπαρ και το παράνομο tattoo studio στο πατάρι. Παρατηρεί τις αλλαγές στο τοπίο μέχρι που μια αναπάντεχη ερωτική ιστορία βομβαρδίζει τον μικρόκοσμο του. Η Τερέζα, μια μπλεγμένη στα δίχτυα της μαφίας Αφρικανή τραγουδίστρια, θέλει να καλύψει ένα παλιό tattoo και η χημεία μεταξύ τους είναι ακαριαία. Παράλληλα, ο Τάρεκ, ένας απελπισμένος πρόσφυγας από τη Συρία με τη 10χρονη κόρη του, απευθύνεται όπου μπορεί για να φύγει από τη χώρα. Όσο ο Νάκος καταστρώνει σχέδιο εξολόθρευσης μεταναστών, η τύχη υφαίνει τη δική της πλοκή και φέρνει τις μοίρες των ανθρώπων κοντά, όσο μακριά κι αν γεννήθηκαν.

Ο σκηνοθέτης στήνει ένα έγχρωμο νεονουάρ, ένα σπιντάτο δράμα χαρακτήρων (εξαιρετικές οι ερμηνείες των βασικών πρωταγωνιστών με τον Μάκη Παπαδημητρίου να κινείται μεταξύ αστείου και απειλητικού, τον Γιάννη Στάνκογλου να ενσαρκώνει έναν γνήσιο ήρωα της διπλανής πόρτας και τον Βασίλη Κουκαλάνι να κερδίζει Ειδική Μνεία Ερμηνείας στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης), μέσω του οποίου σκιαγραφεί ένα κοινωνικό πορτρέτο της τρέχουσας κατάστασης της χώρας μας. Δεν ακτινογραφεί απλώς την πρώην αστική περιοχή του αθηναϊκού κέντρου αλλά προχωρά πέρα από την τοπογραφία, σε ένα δράμα διασταυρούμενων πυρών, όπου οι ανθρώπινες ιστορίες συνθέτουν την κοινωνική μετεξέλιξη, απόλυτα δόκιμη και τρέχουσα, ως ενδεικτικό υποσύνολο του ευρύτερου φάσματος της κρίσης.